"Δεν θα σερβίρουμε πια τ' αφεντικά"

"<<Το εστιατόριο μας, σύντροφοι, έχει ανάγκη ανανέωσης. Δεν θα σερβίρουμε πια τ' αφεντικά. Πρέπει να στραφούμε προς τους εργάτες, τους χωρικούς και τους στρατιώτες. Ναι! Απολύτως! Δεν πρέπει να μιλάμε στον αέρα, το μενού θα είναι η απόδειξη. Από το φαϊ που φτιάχνει κανείς , φαίνεται ποιον θέλει να εξυπηρετήσει. Οι καρδιές των λαχανικών με σάρκα καβουριού δεν είναι απλώς απρόσιτες στην τσέπη των χωρικών , των εργατών και των φαντάρων. Το χειρότερο είναι ότι πρόκειται για αδικία. Γιατί; Διότι τα καλύτερα λαχανικά πάνε στα πιάτα των πλουσίων , ενώ όλα τα υπόλοιπα καταλήγουν στο μπολ των άλλων, Για να φτιάξουμε ψιλοκομμένο τηγανητό κοτόπουλο χρησιμοποιούμε το στήθος του πουλερικού, αλλά το κεφάλι και τα πόδια σερβίρονται στους αμαξάδες.

Πρόκειται για μια περιφρονητική συμπεριφορά απέναντι στους εργαζόμενους. Ένας χωρικός που έρχεται σε μας για να παραγγείλει μόνο μια σούπα με τυρί από σόγια θα ακούσει: << Για μια σούπα με τυρί από σόγια πήγαινε λοιπόν στο Ναό του Μυστηρίου. Θα τη βρεις καλή και οικονομική>>. Είναι σαν να τον κοροϊδεύεις, γιατί εκεί πέρα βρίσκει νεροζούμι. Αλλά, όταν φτάνει η παρέα του Τζου Τζυγιέν, από την είσοδο μέχρι τις κουζίνες , όλοι σκοτώνονται. και να το ζωντανό ψάρι, να οι τεράστιες γαρίδες και τα λεπτοκαθαρισμένα λαχανικά που δεν ξεπερνούν στο μέγεθος τον αντίχειρα".

"Βίος και πολιτεία ενός Κινέζου καλοφαγά , του Λου Ουέν Φου, σε μετάφραση των, Χουάν Τσιαν Πινγκ και Δέσποινα Θεοδωράκη από τις εκδόσεις Ηριδανός)